Als ik voor dit interview zichtbaar zoekend de school inloop, wijzen een aantal kinderen mij vriendelijk de weg naar de directeurskamer. Als ik dat vertel aan Manon en Carla, zijn zij aangenaam getroffen, maar niet verbaasd. Op De Vliegende Hollander wordt bovengemiddeld veel aandacht besteed aan hoe je met elkaar omgaat. Een deel van de populatie van De Vliegende Hollander krijgt dat nu eenmaal niet vanzelfsprekend van huis uit mee. Hun ouder(s) of verzorgers zijn druk bezig om zich staande te houden in het leven.
Brugfunctionaris
Carla: “We trekken die lijn ver door. Zo letten we op schoolse taal. Maak hele zinnen, raffel woorden niet af, dat is niet beleefd. In alle vakken zijn we daar alert op.” Het is een van de vele voorbeelden hoe De Vliegende Hollander werkt aan een inclusieve school. Ieder kind hoort erbij. Als dit vraagt om extra zorg en aandacht, schrikt het team daar niet van. Daar worden zij ook op gecoached. Manon: “Kinderen komen de school in met een bepaalde bagage. Wij pluizen dat uit. Meer dan eens zorgt dit ervoor dat de begeleiding van de leerkracht verder gaat dan de schoolpraktijk. Je begeeft je ook op het maatschappelijke vlak, in het contact met ouders en instanties.”
Per 1 december is een ‘brugfunctionaris’ aangesteld die leerkrachten hierin ontlast. Zij is de schakel tussen school en het leven daarbuiten. Hoe kun je voor kinderen voorzieningen regelen waarop zij vanuit hun kwetsbare positie recht hebben, zoals een fiets, laptop of lidmaatschap van een sportclub? En hoe trek je hierin op met ouders? Carla: “Die ondersteuning is erg welkom. Uiteindelijk is het kind voor ons het belangrijkste. Je wilt je als school op zijn of haar welbevinden en ontwikkeling richten.”
De schooldag langer maken
De lijnen met het samenwerkingsverband zijn kort. Carla: “De consulent denkt met ons mee. ‘Dit kind heeft extra behoeften; hoe vullen we dat in?’ Zij worden daar ook steeds flexibeler in.” Voor de toekomst zien Carla en Manon graag dat de kinderen nog meer kunnen profiteren van het schoolleven. Daarom breidt de school de samenwerking met Partou uit om zo gezamenlijk een aanbod neer te kunnen zetten. En vanaf 6 januari 2025 opent Partou ook een peuteropvang in het gebouw.
Manon: “Zo hebben we kinderen van 2 tot en met 12 jaar in huis. Het liefst willen we ze ook een aanbod voor de hele dag aanbieden. Nu mis je ze tussen 14.00 en 18.00 uur. Met een verlengde schooldag met allerlei activiteiten kun je kinderen nog meer positieve prikkels geven en beter vormen. Wat we nu al wel doen, is kinderen uit groep 7 en 8 de mogelijkheid bieden om na schooltijd nog een half uur huiswerk te maken. Dat is spontaan vanuit het team ontstaan.”
Een balanceeract
De grote vraag blijft hoe je ouders, die veel aan hun hoofd hebben, toch meer bij de school betrekt. Carla: “Zij hebben voor 80% invloed op de ontwikkeling van hun kind. Zo eerlijk moet je zijn. Je wilt deze ouders ergens in meekrijgen, maar je wilt ook niet te opdringerig zijn en ze zeker niet het idee geven dat je de wijsheid in pacht hebt. Dat is een balanceeract. De komende tijd gaan we met elkaar nadenken, ook met de brugfunctionaris, hoe we daar nog beter kunnen aanpakken.”
