Een normaal schoolleven op wielen

Susa is een onopvallende verschijning op de Juliana van Stolbergschool in Castricum, en zo heeft zij het ook het liefst. In haar rolstoel is zij helemaal opgenomen in het schoolleven. Dat heeft zij in de eerste plaats te danken aan zichzelf, maar ook aan de grote betrokkenheid van haar ouders.

Susa is een doordouwer


Susa heeft als gevolg van een spontane interne bloeding als baby een hoge dwarslaesie opgelopen. Toch was er voor haar en haar ouders Sjors en Marije weinig twijfel dat zij naar de reguliere school zou gaan waarop ook haar oudere broer en zus zaten. Om de hoek van waar ze wonen, omringd door vriendjes en vriendinnetjes. “We kenden het gezin en zijn gaan onderzoeken of het mogelijk was. We geloofden dat we het waar konden maken”, vertelt Mirelle Wendelgelst, intern begeleider bij de Juliana van Stolbergschool.


Een sterke leerling

Er waren wat hobbels. De school is gehuisvest in een gebouw uit de jaren ’50 van de vorige eeuw. Toen waren ze nog niet bezig met rolstoeltoegankelijkheid. Drempels en wc moesten onder handen genomen worden. Mirelle: “Vader Sjors is docent meubelmaker. Hij is erg handig en heeft ons geholpen met de aanpassingen.” 

Als kleuter stroomde Susa in, en nu rolt zij nog steeds aan de hand van haar ouders naar school. Ze zit in groep 5 bij meester Bas Christiaans. Als rolstoelgebruiker heeft ze een aangepaste tafel, maar dat is het enige dat haar onderscheidt van haar medeleerlingen. Bas: “Susa gaat gewoon. Ze is een sterke leerling. Er is niks mis met wat er tussen haar oren zit. Bij gymnastiek heeft ze haar eigen attributen, maar ook daar draait zij zoveel mogelijk mee met de gewone les.”

Steeds zelfstandiger

Sjors en Marije gaan beurtelings altijd mee met school- en klasuitjes en met zwemles. Mirelle: “Door hun actieve inzet heeft de school weinig tot geen zorg. Heel vroeger moest een leerkracht Susa wel eens in of uit de rolstoel tillen. Dat is best zwaar, maar daar vonden we met elkaar ook oplossingen voor.”

Sjors: “Marije en ik hebben onze werkroosters zo op elkaar afgestemd dat een van ons er altijd kan zijn voor Susa. Nu brengen en halen we haar nog naar en van school en helpen we bij het katheteriseren op het toilet. In de toekomst kan ze dat zelfstandig doen.”

Bas: “Weet je wat ik ook mooi vind? Door Susa leren kinderen dat niet iedereen is zoals zij zijn. Ze gaan daar heel natuurlijk mee om. Sjors heeft ervoor gezorgd dat er een extra rolstoel is op school. Daar scheuren ze mee over het schoolplein.”


Rolstoeltoegankelijke nieuwbouw

In het geval van Susa hoeft er geen groot beroep gedaan te worden op het SWV. De zelfredzaamheid van de ouders en de beschikbaarheid van een persoonsgebonden budget zorgt ervoor dat voor Susa alles goed geregeld kan worden. Sjors: “Ik ben blij dat we zelf kunnen bepalen hoe we dat budget inzetten. Ik hoop dat dit zo blijft. Je ziet dat er meer regulering komt.”

De Juliana van Stolbergschool staat voor een ingrijpende verbouwing. Er komt onder meer een etage bij met extra lokalen. Mirelle: “Natuurlijk wordt de nieuwbouw rolstoeltoegankelijk. Zo voorzien we in een lift. Niet alleen voor Susa, maar ook voor andere kinderen zoals zij die in de toekomst graag naar onze school willen.”