Waarom ben je onderwijsassistent geworden?
“Ik heb tien jaar in de kinderopvang gewerkt, ben gaan reizen en na terugkomst een kindercoachpraktijk begonnen. Daarbij richt ik mij vooral op kinderen die een laag zelfbeeld hebben en faalangstig zijn. Om de leefwereld van kinderen beter te begrijpen, heb ik de stap gezet naar onderwijsassistent. Ik zit nu een jaar bij Eigenwijze.”
Wat voor school is Eigenwijze?
“Wij hebben gekozen voor unitonderwijs. Leerlingen zitten in units bij elkaar: unit 1 (groep 1,2), unit 2 (groep 3,4,5) en unit 3 (groep 6,7,8) . Ik ondersteun in unit 2. De laatste tijd ontferm ik mij vooral over een gemengde groep van oudere kleuters en groep 3 leerlingen. Dat is een beetje uit nood geboren, omdat groep 1,2 te groot werd. Maar het pakt super uit. De ene groep leerlingen wordt meer uitgedaagd, de andere groep kan meer helpen. In beide gevallen zorgt het voor groei. Dat is het fijne van units: het biedt de ruimte om te schuiven.”
Hoe gaan jullie om met kinderen die extra aandacht nodig hebben?
“Wij hebben best een goede naam op dat gebied. In mijn ogen hebben we met de KiVa methode een sterk programma om de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen te begeleiden. Het besteedt veel aandacht aan de groepsdynamiek. Daarnaast heeft unitonderwijs als voordeel dat kinderen langer onder de hoede blijven van dezelfde leerkracht. Daardoor kan er een vertrouwensband groeien en kun je als leerkracht beter anticiperen op bepaald gedrag.”
Wat heb je zelf geleerd op school?
“Ik leer elke dag bij! Wat ik merk is dat ouders het best moeilijk vinden om de officiële hulporganisaties in te schakelen, als hun kind afwijkend gedrag vertoont, hetzij te gevoelig hetzij te overheersend is. Ik heb een opleiding gevolgd tot rots & water trainer. Deze training is bedoeld om de scherpe kantjes van gedrag af te halen. We gaan kijken of hem volgend schooljaar ook op de Eigenwijze kunnen toepassen.”
Hoe belangrijk is een onderwijsassistent in een groep?
“Iedereen die in het onderwijs actief is hoef je dat volgens mij niet meer duidelijk te maken. De leerkracht is toch meer bezig met de totale groep en het rooster dat gevolgd moet worden. Ik kan makkelijker dat kind aanspreken dat bijvoorbeeld tijdens de instructie de hele tijd naar buiten zit te kijken. Even die check-in doen; wat is er aan de hand? Hoe brengen we je terug naar het hier en nu?”
Kunnen we de begeleiding aan kwetsbare kinderen nog verbeteren?
“Ik denk dat er nog iets te winnen valt in het stimuleren van de juiste mindset bij kinderen. Hoe kun je bij hen het gevoel creëren van ‘yes, ik kan het. Ik ga knallen’ in plaats van ‘het zal wel weer niet lukken’? Het is mogelijk om het negatieve om te buigen naar het positieve, maar dat gaat niet vanzelf. Dat kan aangeleerd worden door training. Het lijkt mij een waardevolle aanvulling op de KiVa-methode.”