Mads’ eerste schooldag

Met zijn hand in de hoogte komt Mads van vier jaar groetend het plein op. Het is zijn eerste schooldag. Hij heeft er duidelijk zin in en stapt resoluut de school binnen. Zijn moeder kijkt hem na. Leerkracht Duncan van Hagen beschrijft het begin van de schoolcarrière van Mads en laat verschillende betrokkenen aan het woord over wat hier allemaal bij komt kijken. Want dit is niet zomaar een eerste schooldag.

Door Duncan van Hagen

Een oud-leerling met Down is op dit moment assistent-conciërge bij ons op school

Mads’ start op de Juliana van Stolbergschool in Castricum is zorgvuldig voorbereid. Mads heeft het syndroom van Down. De school heeft ruime ervaring met leerlingen met Down. “Hen passend onderwijs bieden in het regulier onderwijs is voor een school een bewuste keuze”, zegt Intern Begeleider Mirelle Wendelgelst tegen mij.

Spannend

Mirelle vervolgt: “Je moet als team achter de beslissing staan. Je gaat over tot plaatsing met de intentie om de leerling de hele basisschool te laten doorlopen. Dan hebben veel leerkrachten ermee te maken. Daar wil je op voorbereid zijn. Omdat er vaak bijzondere onderwijs- en/of verzorgbehoeften zijn, is het belangrijk vooraf zaken te regelen en in kaart te brengen. Ook leerlingen met Down zijn stuk voor stuk uniek, en dus ook hun behoeften, mogelijkheden en beperkingen. Niet elke leerling met Down is plaatsbaar, dus is goed contact met ouders en betrokken instanties van belang. Om tot plaatsing en bekostiging van de extra ondersteuning te komen, moet je heel wat regelen. Met ouders, gemeente en samenwerkingsverband.”

Zo’n eerste schooldag is altijd weer spannend. Als je dan als leerkracht een leerling met Down in de klas krijgt, wordt het allemaal nog iets spannender. Ondertussen heb ik met 25 jaar ervaring in groep 1/2 best een goed inschattingsvermogen hoe zo’n start gaat lopen. Met een leerling met Down is dat iets anders. Daarom hebben we gesprekken gevoerd met de ouders en ben ik langs geweest op de peuterspeelzaal waar hij zat. Je krijgt dan een beter beeld.

Je hart maakt een sprongetje

Hoeveel impact de aanwezigheid van een leerling met Down heeft op je groep, heeft met allerlei factoren te maken. Hoe is de cultuur van je school, hoe flexibel ben je zelf en hoe is alles georganiseerd? Feit is, je hoeft het niet allemaal zelf te doen. Er is hulp en ondersteuning. Je kan terugvallen op de Ib’er. Net als met iedere leerling met extra ondersteuning is het wel zaak een goede balans te vinden in de gesprekken met het ondersteuningsteam waar ook de ouders aan deelnemen.

“Elke keer is het toch weer spannend hoe het gaat op school, en met name hoe de leerkracht het werken met Siebe ervaart”

Momenteel hebben we twee leerlingen op school met Down. Naast Mads is er ook Siebe, die inmiddels in groep 6 zit. “Elke keer is het toch weer spannend hoe het gaat op school, en met name hoe de leerkracht het werken met Siebe ervaart”, vertellen de ouders van Siebe mij. “Het is heel fijn te ervaren dat er in het ondersteuningsteam op een hele positieve manier gekeken wordt naar wat Siebe wel kan, waar zijn talenten liggen, waarin hij gegroeid is en waarin hij zich verder kan ontwikkelen. Wanneer je daarnaast als ouder te horen krijgt dat zijn aanwezigheid ook een positieve invloed heeft op de groep, maakt je hart een sprongetje.”

Olievlekwerking

“Voor ons als ouders is de meerwaarde dat Siebe in de buurt naar school kan erg groot”, vervolgt vader. “Siebe heeft hierdoor allerlei vriendjes in de buurt, komt overal in het dorp bekenden tegen en wordt ook regelmatig op kinderfeestjes uitgenodigd. Dit was waarschijnlijk een stuk lastiger geworden, wanneer Siebe ergens buiten onze omgeving op het speciaal onderwijs was terechtgekomen.”

“Het werkt als een soort olievlek”, vult moeder aan. “Als Siebe in een speeltuintje speelt en er zijn ook kinderen van school aan het spelen, dan zien andere kinderen dat je op een normale manier met hem om kunt gaan. Zij doen dat vervolgens ook. Anders voel je als kind toch een soort ongemak of verlegenheid doordat hij ‘anders’ oogt en ontwijk je hem eerder. Wij zijn dankbaar dat elke leerkracht op zijn of haar eigen manier heeft willen bijdragen aan de ontwikkeling en integratie van Siebe ondanks dat dit zeker een extra inspanning vraagt.”

Is dit de juiste plek?

Mirelle zegt: “Dankzij onze ervaring hoeven we maar drie keer per jaar in groot overleg bij elkaar te komen. Tussentijds kunnen wij het zelf af en weet ik wie ik waarvoor kan inschakelen. Je hebt steeds de afweging te maken ‘is dit de juiste plek voor deze leerling?’ Dat heeft natuurlijk te maken met de leerling zelf, de klas en de school/leerkracht. We hebben ook een keer gehad dat het na groep 1/2 ophield bij ons op school. Die leerling is verwezen en geplaatst in het speciaal onderwijs.

Mijn ervaring als leerkracht is dat een leerling met Down een meerwaarde is voor je groep en school. We gaan al uit van het principe ‘omgaan met verschillen’. Omdat de onderwijsbehoefte en ontwikkeling van kinderen met Down nog duidelijker verschillend zijn, leren kinderen daarmee omgaan. Het doet iets positiefs met je groep. Ook leuk om te vermelden is dat een oud-leerling met Down op dit moment assistent-conciërge is bij ons op school.

High five

Met een high five viert Mads een geslaagd sprongetje in de gymzaal. Hij is dol op bewegen. Hij kan redelijk duidelijk maken wat hij wil en heel af en toe is dat met klanken. Het is nu nog zijn manier van praten, in combinatie met gebaren. Het lukt geweldig om in de kring erbij te zitten en tijdens het eten en drinken smult hij van zijn favoriete tussendoortje, de krentenbol. Er ontstaat steeds iets meer contact met medeleerlingen. Mads komt nu drie ochtenden in de week en al snel zal er een ochtend bij komen. Ook jij Mads, een hele fijne schoolloopbaan!