De zesjarige Nina heeft een tumor in haar hoofd en daaraan gekioppeld verschillende besperkingen. Toch gaat ze, met een flinke dosis ondersteuning, naar de reguliere basisschool. Het evenwicht is wankel, mar het werkt.
Nina had als klein kind vaak luchtwegproblemen, maar dat werd toen afgedaan met: ‘daar groeit ze wel overheen.’ Totdat ze met tussenpozen doodziek werd, tot flauwvallen aan toe, en een soort dronkemansloopje ontwikkelde. Nina ging de medische molen in. Het bleek dat ze een tumor in haar hoofd had, die veel van haar klachten veroorzaakte en op dat moment al grote schade toegebracht had in haar lichaam.
Slim meisje
Wat volgde was een nog langer traject van medische behandelingen en ziekenhuisopnames. Maar één ding stond vast: als het enigszins kon, wilde Nina een normaal leven leiden. “Ze heeft twee grotere broers bij wie ze ziet hoe het ook kan”, aldus moeder Lisette. “We hebben geen moment getwijfeld of ze naar een gewone basisschool moest. Nina is cognitief een slim meisje. Als we haar naar het speciaal onderwijs hadden laten gaan, hadden we haar tekortgedaan.”
Tegelijkertijd was het kristalhelder dat Nina alleen met relatief veel begeleiding zich zou kunnen handhaven in een reguliere schoolsetting. Sinds dit schooljaar is ze kleuter af en zit ze ‘echt’ op school, in groep 3 van Kindcentrum Paulusburcht in Castricum. Om haar heen is een bijzonder netwerk opgebouwd.
Een verpleegkundige paraat
Lisette: “Er is standaard een verpleegkundige aanwezig voor Nina om te helpen bij de sondevoeding en het toiletbezoek. Zij zit buiten het blikveld van de klas om niet de normale routine te verstoren. Door op een noodknop te drukken, is zij zo aanwezig, mocht er iets met Nina misgaan. Dankzij SWV PO IJmond heeft Nina voor drie keer drie uur in de week een onderwijsassistente toegewezen gekregen, die haar helpt om het tempo van de groep bij te houden. Via een multidisciplinair overleg is er periodiek contact met alle betrokken partijen. De school gaat er fantastisch mee om. Het scheelt dat onze jongens hier ook op school zitten. Men is opgegroeid met Nina’s situatie.”
Zoals het nu loopt, gaat het goed met Nina. De tumor is stabiel. De laatste twee maanden zijn vrij rimpelloos verlopen. Maar Lisette klopt het meteen af. “Haar gezondheid blijft broos. Nu heeft ze weer een verkoudheid opgepikt. Bij een gezond kind denk je ‘komt goed’, maar bij haar maak je je meteen zorgen hoe dit gaat uitpakken. Met Nina weet je het nooit.”
‘Hier heb ik mijn leven op gewacht‘
Patricia Oppewal-Knaap, lerares van Nina: “Toen ik hoorde dat ik Nina in de klas kreeg, vond ik dat best spannend. Gaat het wel goed? Ik ben blij met de onderwijsassistente. Zij neemt veel praktisch werk uit handen, zodat ik echt de leerkracht van Nina kan zijn en voor haar een veilige omgeving kan creëren. Is ze er niet, dan merk ik dat er toch veel aandacht naar Nina uitgaat. Het is interessant om te zien hoe de groep ermee omgaat. Nina heeft een stoel op wieltjes. Die gebruikt ze bij het lopen als rollator. Sommige kinderen zijn attent in het verwijderen van obstakels, anderen denderen gewoon door. Maar over het algemeen maken ze er niks van en hoort ze er gewoon bij. Zelf zegt Nina vaak: ‘hier heb ik mijn hele leven op gewacht! ’Dat zegt mij dat ze op haar plek zit.”
