Als Leontine ziet dat de kinderen tijdens de les teveel afgeleid raken, kan ze zomaar roepen dat iedereen even zijn of haar schoolwerk moet neerleggen. Gaan ze een raar dansje doen, Leontine voorop. Lekker melig. En dan weer door. Echt stil is het nooit in haar klas. Daar wordt Leontine zelf ook onrustig van. Haar haar zit in de war en ze draagt expres kleren met veel kleur erin. Het doet allemaal iets met de sfeer in de klas.
Vrolijke boel bij jou!
“Daar begint het wel bij mij. Kinderen moeten lekker in hun vel zitten. Dat is de basis voor leren. Daarnaast ben je altijd aan het observeren: wat heeft een kind precies nodig? In mijn ogen geef je geen les aan een klas, maar aan een groep van unieke individuen. Ik grijp ook nooit meteen in, als er iets gebeurt bij kinderen wat misschien niet hoort. Laat maar even gaan. Dat zijn voor mij leermomenten. Daar kan ik later op inspelen.”
Heb je nooit het gevoel dat je de grip op de klas verliest?
“Soms kan het iets te gezellig zijn. Dat is mijn valkuil. Daar denk ik dan over na als ik terug naar huis rijd en kom ik er de volgende dag op terug. ‘Jongens, hou er wel rekening mee dat ik vijf keer ouder ben dan jullie.’ Maar vergis je niet in kinderen: ze willen alles voor je doen. Daar sta ik echt van te kijken. En wat ook helpt: we werken met een vast rooster. Kinderen weten elke dag precies waar ze aan toe zijn. Dat zorgt voor focus.”
Zijn er ook regels?
“Tuurlijk. Ik let op de algemene gedragsregels. En wat er bij mij niet in gaat is dat als ik iemand vraag waarom hij of zijn zich op een bepaalde manier gedraagt, diegene de schouders ophaalt of zegt: ‘Weet ik niet.’ Je doet altijd iets met een reden. ‘Ga jij maar tien keer om je tafel lopen’, zeg ik dan. En als die leerling in kwestie vraagt: ‘Waarom, juf?’, haal ik mijn schouders op en antwoord: ‘Weet ik niet’. Dan krijg je hem terug.”
Heb je kinderen met een rugzakje in je klas?
“Ja, meerdere. Een bijzonder verhaal is dat ik ooit in mijn groep een kind met autisme heb gehad. Later, in groep 7, liep hij vast en zou hij overgeplaatst worden naar het speciaal onderwijs. Tot die tijd is hij in mijn klas teruggeplaatst. We hadden een klik. Het is lastig om over jezelf te zeggen, maar hij vond mij geloof ik lief, grappig en een beetje gek. Bij mij kwam hij wel tot leren. Ik vind het belangrijk om bij kinderen met speciale behoeften ook de ouders te betrekken bij het schoolleven. We werken samen. Ik stuur ook wel eens appje: ‘die en die heeft een fijne dag gehad en goed geleerd.’ Dat wordt enorm gewaardeerd.”
Wat zou je anders willen zien in het onderwijs?
“De cijferdruk is best groot. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor leerkrachten. Ik vind dat we minder van slag moeten raken, als een klas een keertje minder goed scoort op de schooltoetsen. Dat kan gebeuren. Wat mij betreft zegt het niks over hoe goed je lesgeeft. Gelukkig zie je in het hele onderwijsveld dat er steeds meer vraagtekens bij de cijfercultuur worden gezet.”